بسم الله الرحمن الرحیم

زمینی که فرو افتاده علی رغم اینکه از دور ممکن است دیده نشود ولی سرشار از نعمت الهی که باران است میشود بخلاف زمین های مرتفع همچون کوه ها که به سرعت نعمت الهی از آنها دور میشود. لذا شاعر زیبا میگوید که :« افتادگی آموز اگر طالب فیضی  هرگز نخورد آب زمینی که بلند است» اگر میخواهیم سرشار از الطاف و نعمت هایی الهی شویم ، باید شکسته شویم البته شکستگی در مقابل عظمت او اگر اینطور شدیم دیگر راه رفتن مان نیز متفاوت میشود که « عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذینَ یَمْشُونَ عَلَی اْلأَرْضِ هَوْنًا » دیگر خودمان در دستگاه الهی چیزی نیستیم ، چه رسد به اینکه به مال و پست های مادی و... خود افتخار کنیم زیرا میدانیم که « إنّ أکرَمَکم عندَ الله أتقاکم »