سایه جنگ:
در جریان کربلا حتماً جریان امان نامه ای که شمر برای حضرت عباس علیه السلام و برادرانش از عمر سعد گرفته بود شنیده اید. جریان از این قرار بود:
شمر که از قبیل? مادر حضرت عباس بود در عصر تاسوعا به نزدیکی خیمه گاه امام حسین آمد گفت : شما خواهرزادگان من هستید. بدانید تا ساعتى دیگر شعله هاى جنگ برافروخته مى گردد و از یاران حسین بن على کسی زنده نمى ماند. من براى شما امان نامه اى از عمر بن سعد آوردم . شما از این ساعت در امان هستید، مشروط بر این که دست از یارى برادرتان حسین بردارید و تو سپاهیانش را ترک کنید . حضرت عباس علیه السلام بر او بانگ زد: بریده باد دست هاى تو و لعنت خدا بر تو و امان نامه ات . اى دشمن خدا، ما را دستور مى دهى که از یاری برادر و مولایمان حسین علیه السلام دست برداریم و سر در طاعت ملعونان و فرزندان ناپاک آنان درآوریم . آیا ما را امان مى دهى ولى براى فرزند رسول خدا صلى الله علیه و آله امانى نیست ؟ شمر از پاسخ دندان شکن فرزندان ام البنین، خشمناک شد و به خیمه گاه خویش برگشت.
وقتی انسان امان را از خدا بداند و نگاهش به خدا باشد، دیگر از جنگ نمی ترسد، چه برسد به اینکه مثل مسئولی بگوید که دولت ما سای? جنگ را از سر کشور برداشت و فکر کند که اگر آنها نبودند و به آمریکا در برجام باج نمی دادند، جنگ اتفاق می افتاد. ولی خوب همه می دانند که اقتدار کشور که با حمایت مردم شکل گرفته، علت اصلی این بوده که دشمن اقدام به جنگ به ذهنش هم خطور نکند.
طبقه بندی: سایه جنگ، امان نامه
