امام صادق علیه السلام فرمودند: إِنَّ اللَّهَ أَنْعَمَ عَلَى قَوْمٍ بِالْمَوَاهِبِ فَلَمْ یَشْکُرُوهُ فَصَارَتْ عَلَیْهِمْ وَبَالًا وَ ابْتَلَى قَوْماً بِالْمَصَائِبِ فَصَبَرُوا فَکَانَتْ عَلَیْهِمْ نِعْمَةً : به راستى خداوند بر مردمى نعمت‏هایى را ارزانى نمود ولى آنان سپاسش نداشتند پس آن نعمت‏ها موجب عذابشان گردید؛ و مردمى را به سختیها دچار ساخت و شکیبایى نمودند پس آن سختیها، بر آنان نعمت گردید. 

شرایط متفاوت است و روزگار همیشه بر وفق مراد نیست، مهم اسن است که ما از هر موقعیتی به نفع خودمان استفاده کنیم، اگر نعمتی به سراغمان آمد، شکرش را بجا آوریم تا تبدیل به بلا نشود، و اگر به سختی هم دچار شدیم، با ثبر آن را تبدیل کنیم به فرصتی برای رشدمان.

 می گویند «حرف مرد یکی است»، اما آیا واقعیت هم همین است؟؟!!!

 همواره عقل و دین به پیروی از حق توصیه می کنند، نه اینکه اگر فردی فهمید مسیر را اشتباه رفته است باز هم روی حرفش بایستد و یا اینکه اگر شرایط عوض شد و تکلیف چیز دیگری بود، باز هم بر حرف خود اصرار داشته باشد.

 ممکن است که من امروز از فردی حمایت کنم چون او را در مسیر حق می دانم و فردا روزی که او از عقایدش برگشت، من به مقابل? با او بپردازم. این کار من را نه عقل محکوم می کند و نه دین.  

 باید کسانی را محکوم کرد که روی حرف خود بدون هیچ پشتوانه ای تأکید می کنند و اگر اعضای حزب شان تخلفاتی هم داشته باشند، باز از حمایت او دست بر نمی دارند و او را کارآفرین می دانند و  حتی کسانی را که حقوق های نجومی دریافت می کردند، ذخیر? نظام می خوانند....

اگر حرف مرد یکی بود، باید امیرالمؤمنین هم تا آخر زبیر را تأیید می کردند و از انحرافات او چشم پوشی می کردند.

هشدار تکان دهنده آیت الله بهجت درباره نهم ربیع: 

چه بسا...  این کارها موجب اذیت و آزار و یا قتل شیعیانی که در بلاد و کشورهای دیگر در اقلیت هستند، گردد. در این صورت اگر یک قطره خون از آنها ریخته شود، ما مسبب آن و یا شریک جرم خواهیم بود.

در محضر بهجت، ج1، ص138

 پ . ن : خوب است عده ای که دم از چنین مراسم اختلاف انگیزی می زنند، را به مکان ها و کشورهایی ببریم که شیعیان در اختلاق هستند، تا به چشم خود ببینند که بی توجهی های آنها چه تبعاتی برای آن شیعیان دارد، البته امروزه نیاز هم نیست که به آن کشورها بروند بلکه با اندک جستجویی در فضای مجازی می شود به تبعات چنین مجالسی رسید.

امام حسن عسگری می فرمایند: مِنَ التَّوَاضُعِ السَّلَامُ عَلَى کُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ وَ الْجُلُوسُ دُونَ شَرَفِ الْمَجْلِس‏ : از جمله تواضع و فروتنی، سلام کردن بر هر کسی است که بر او میگذری، و نشستن در پایین مجلس است. (تحف العقول، ص 487 )

پ . ن: گاهی اوقات شاید بعضی از چیزها در وجودمان نباشد، مثلاً آدم متواضعی نباشیم، ولی با شبیه کردن خودمان به افراد متواضع، می شود که واقعاً متواضع شویم؛ اصولاً در هر چیزی به همین صورت است و با شبیه شدن به عده ای کم کم شبیه آنها می شویم.

 مطمئن باشید اگر حضور بسیج مستضعفین در هشت سال دفاع مقدس نبود، امروز سرنوشت کشور چیز دیگری بود. (رهبر انقلاب)

 وجود نیروی انسانی مهیا و آماده جز ضروریات در هر کاری است و اگر نیروی انسانی کافی وجود نداشته باشد، یقیناً آن کار به نتیجه نخواهد رسید. بسیج برای کشور ما حکم نیروی انسانی ای را دارد که در مواقع حساس به کمک کشور می شتابد. اصلاً خاصیت بسیح همین بودن در صحنه است. گواه کارآمدی بسیج موفقیت گروه های مشابه آن مثل حشد الشعبی عراق در مقابله با داعش بود....

‍ و مثل چنین شبی بود، شب اول از ماه ربیع الأول سال سیزدهم بعثت که حضرت امیر المؤمنین، برای حفظ جان رسول الله، در بستر ایشان خوابید، و فضل و مواسات خود  را با رسول الله به تمام جهانیان آشکار ساخت و آیه ای در شأن ایشان نازل شد:

و مِنَ النَّاسِ مَن یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ : و از میان مردم کسی است که جان خود را برای طلب خشنودی خدا می‌فروشد، و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است. (سوره بقره، آیه 207)

مرد آن است که تا لحظه آخر مانده / در شب خوف و خطر جای پیمبر مانده

گر چه باران به سبو بود و نفهمید کسی / و محمد خود او بود و نفهمید کسی

در شب فتنه شب فتنه شب خنجرها / باز هم چاره علی بود نه آن دیگرها

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در روایتی اینطور می گویند: ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ فَهُوَ مُنَافِقٌ وَ إِنْ صَامَ وَ صَلَّى مَنْ إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَ إِذَا اؤْتُمِنَ خَان‏ : هر کس سه خصلت در او باشد منافق است، هر چند روزه گیرد و نماز بخواند: 1- چون زبان گشاید دروغ بگوید، 2- و هنگامى که وعده دهد تخلّف کند، 3- و چون به او اعتماد شود خیانت کند.  (تحف العقول، 316)

 پ.ن:

1. سخن دروغ حتماً در گفتار و لفظ نیست، گاهی اوقات نوشته دروغ رو بازنشر بدهیم، این هم مصداق دروغ است. 

2. وعده هم که دادی نباید تخلف کنی، چون طرف مقابل روی وعده شما حساب باز کرده است.

3. خیانت در امانت هم فقط در این نیست که یک فردی به شما جنسی رو بدهد و شما در آن خیانت کنی، بلکه شما منصب و مسئولیتی را که داری، در آن هم امین هستی، اگر کارمندی باید در برطرف کردن کار مردم امانت داری باشی، اگر مغازه داری باید در تهیه کالای خوب و قیمت درست، خیانت نکنی، اگر تعمیرکاری، باید وسیله را به درستی تعمیر کنی و خیانت نکنی و.....