در باب تحقق وحدت حوزه و دانشگاه هم مسئولین و هم دانشجویان و طلاب وظایفی به عهده دارند. فارغ از مسئولیتِ مسئولان که بارها و بارها از سوی بزرگان مطرح و بررسی شده است به نظرم دانشجویان و طلاب نباید از نقش اساسی خود غافل شوند. حداقل کاری که باید از سوی دانشجویان و طلاب صورت گیرد این است که خود را اصل و دیگری را فرع ندانند.

اصل و اساس همان علم و رسیدن به حقیقت است. با این نوع نگاه است که رفتارها اصلاح میشود. دانشجویان به سمت معارف حورزوی حرکت میکنند و حوزویان نیز از دستاوردهای دانشجویان در رسیدن به حقیقت استفاده کنند. در غیرانیصورت اگر هر گروهی خود را به حق و دیگری را بیسواد تلقی کند، هیچ تعاملی شکل نمیگیرد چه رسد به وحدت.