بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

بندگی در مقابل آزادی است. بندگی متعلق های متفاوتی دارد، از متعلق های کوچک و حقیر تا متعلقی که حدی ندارد و از تفکر در ذات آن نهی شده. هیچ فردی نمیتواند ادعا کند که بندگی چیزی و یا کسی را نمیکند، فرد یا زیر پرچم حق ایستاده و یا زیر پرچم کفر، منطقه ی خاکستری وجود ندارد، فرد یا در زمینه و راستای نفس خود بندگی میکند و یا از نفس خود خارج شده است و از خود گذر کرده است، و اصلا خود را چیزی حساب نمیکند تا برای خود حقی قائل شود. انسان با کمی دقت و تأمل به این مطلب میرسد که سزاوار نیست انسان خود را در گروی چیزی یا کسی قرار دهد که یا از او پست تر و حقیرتر است و یا مثل اوست.