دوستان لطفا نظرات خود را بنویسید
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
ممکن است که عزیزی اینطور شبهه داشته باشد که همه ی کسانی که نامزد میشوند یکی هستند و همه ی حرف ها و وعده هایشان برای قبل از رأی آوردن است و به محض اینکه رأی میاورند آنها هم کاری نمیکنند پس من چرا خودم را خسته کنم و بروم رأی بدهم. جوابی که به ذهن بنده حقیر میرسد این است که پاسخ این سوال و شبهه را از حیث شرعی و عقلی اینطور میتوان مورد بررسی قرار داد : اولین جواب را میتوان از حیث شرعی و مذهبی اینطور بیان کرد که حضور در انتخابات یک وظیفه شرعی است و جواب بعدی را از حیث عقلی میتوان اینطور تبیین کرد که اولا اینکه انسان برای حفظ آنچه که به زحمت به دست آورده است تلاش بسیاری میکند و این یک امر مسلم است که حضور در انتخابات سبب حفظ و تقویت نظام میشود، نظامی که خون ها برای تشکیل و حفظ آن ریخته شده است و ثانیا چه ما در انتخابات شرکت کنیم و چه شرکت نکنیم این انتخابات برگزار میشود و رئیس جمهور و اعضای شورای شهر انتخاب میشوند پس عقل حکم میکند که انسان در انتخابات شرکت کند و فرد مورد نظر خود را انتخاب کند و بر فرض اینکه کسی بگوید من کسی از نامزدها را قبول ندارم اینطور به آن جواب میدهم که به هر حال یکی از نامزدها به افکار این فرد نزدیکتر است و تنش کمتری با او دارد پس باز هم عقل حکم میکند که انسان کسی را انتخاب کند که تنش کمتری با او دارد.
به امید حضور حداکثری
طبقه بندی: حضور حداکثری - به چه کسی رأی بدهم؟
