حتماً داستان اصحاب سبت را شنیده اید که ماهی گیری بر آنها در روز شنبه حرام شده بود اما عده ای این‌ مسئله برایشان خیلی گران آمد. بالاخره وضع اقتصادشان به هم می‌خورد، و از خصوصیات ‌قوم یهود دلبستگی شدید به مال و اقتصاد بود، به همین دلیل به این فکر افتادند که گودال‌هایی اطراف دریا و نهرهای آب بکنند و وقتی ماهی‌ها همراه آب به این گودال‌ها آمدند جلوی آن را ببندند، و روز یک‌شنبه آن‌ها را صید کنند. به این وسیله هم منافع اقتصادی‌شان تأمین می‌شد و هم به خیال خودشان خلاف دستورات خدا عمل نکرده بودند! در کنار این افراد گروهی از این قوم، به موعظه اینان پرداختند ولی بعد از اینکه نتیجه ای نداشت خداوند عذابی بر صیدکنندگان و کسانی‌که موعظه‌گران را نهی می‌کردند نازل کرد و آنها را مسخ کرد.

نکته خیلی مهمی که یکی از بزرگان اشاره کردند این است که بنی‌اسرائیل انحرافات و گناهان مختلفی مرتکب شدند از جمله گوساله‌پرست شدند؛ حتی آمدند از حضرت موسی تقاضای ساختن بت کردند؛ ولی خداوند به خاطر این‌ گناهان  آن‌ها را مسخ‌ نکرد. اما اینجا چطور شد که مسخ شدند؟ پاسخ این است که خداوند فسق بیّن را تحمل می‌کند، حتی شرک را هم تحمل می‌کند و برای مشرکان زود عذاب نازل نمی‌کند، اما آن‌هایی را که می‌خواهند با دین خدا بازی کنند، تحمل نمی‌کند. این‌ها آمدند و به زبان حال‌شان گفتند: خدایا تو گفتی نکن! آن قدر با دین تو بازی می‌کنیم که همان کاری که تو می‌خواهی نشود، بشود و حجتی نیز بر ما نداشته باشی. این کار این افراد علت عذابشان بود.

آیا بعضی از کلاه شرعی‌هایی که ما در معاملات‌مان درست می‌کنیم از همین قبیل نیست؟؟!